Na de bitsige schoolstrijd van 1879-1884 worden de muziekkorpsen, overal ten lande, ingezet als ‘politieke speerpunten’. In de Harelbeekse volksmond noemt men de fanfare Ste Cécilia “ het liberaal muziek”; en de fanfare Eendracht en Vrijheid “ het katholiek muziek”. En al zijn de muzikale activiteiten in die tijd overwegend politiek gemotiveerd dan dragen die zelfde muziekverenigingen heden te dage alleen nog de geschiedenis met zich mee.

Tijdens WO I worden alle activiteiten gestaakt en nog vóór einde 1918 herstart dirigent August Vandenborre reeds de werkzaamheden met welgeteld 16 muzikanten.
Onder impuls van een zeer actieve Liberale Jonge Wacht, onder leiding van Jan Vandenborre,groeit en bloeit de fanfare.
In 1939 weet de fanfare Ste Cécilia zich te rangschikken in de “2de afdeling” van de Provinciale tornooien.

Tijdens WO II werden alle activiteiten stilgelegd.
De nieuwe dirigent, Jan Vandenborre, herneemt de muziekherhalingen in 1945 met slechts 13 leden.
Een doorgedreven rekrutering resulteert in 1946 én 1947 in een versterking met 17 nieuwe muzikanten.
In 1972 wordt de fanfare vereerd met het predikaat “Koninklijke” fanfare Ste Cécilia en viert in 1973 zijn
vermeende 125ste verjaring.
Tijdens de viering van het 25-jarig ambtsjubileum van Koning Boudewijn, in 1976, treedt de fanfare in Brugge succesvol op voor een ontelbare massa mensen.

Als lid van de “Vlaamse Federatie van Liberale Muziekmaatschappijen” ( FELIM) neemt de fanfare, vanaf 1972 tot 2002, jaarlijks deel aan kiosk-en straatoptredens overal in het Vlaamse Gewest.
Naast de jaarlijkse concerten in eigen stad, ook voor het Willemsfonds, worden er in het 4de kwart van de 20ste eeuw, met hulp van de Liberale Vrouwen, geslaagde feesten als nevenactiviteiten georganiseerd.
Met dirigent Aimé Holvoet start de deelname aan de muziektornooien die onder het dirigentschap van Freddy Knockaert, in 1998, resulteert in de klassering “Uitmuntendheid” van de West-Vlaamse provinciale muziektornooien.
Na het afscheid van voorzitter Nabor Bouckaert treedt eind 1994 Pierre Lano aan als voorzitter van Ste Cécilia.

De eeuw is nog jong als op 14 juli 2001 de fanfare een bijzondere bijdrage levert aan de herdenking van de 100ste overlijdensdag van Peter Benoit. Ste Cécilia is fier om ooit Peter Benoit én zijn broers en zijn nonkel als lid, dirigent of voorzitter in zijn rangen te hebben gehad.
In maart 2002 wordt de muziekmaatschappij Ste Cécilia verrijkt met een big band onder de naam “The Blue Stage Band” met dirigent Freddy Knockaert. Per 01 november 2007 verwelkomen de muzikanten de nieuwe dirigent van de fanfare, Jan Huysentruyt. Op 9 december 2009 heeft de fanfare afscheid moeten nemen van hun voorzitter Pierre Lano, die plots uit het leefde stapte. En
2 dagen later brengt de fanfare een ingetogen Jubileumconcert n.a.l.v. haar 200 jarig bestaan.

Sinds januari 2010 neemt Freddy Knockaert terug het dirigeerstokje terug in handen, in afwachting van een nieuwe dirigent. Na de sloop van het 120 jaar oude repetitielokaal in de feestzaal “Au Cercle” krijgt het muziek een nieuwe repetitieruimte in de Gemeenschapsschool “Ter Gavers”.